Postępowanie upadłościowe w dobie pandemii – ZMIANY PŁYNĄCE Z TARCZY ATYKRYZYSOWEJ 2.0

Epidemia wirusa COVID-19 sprawia, że cały świat funkcjonuje obecnie w stanie przytłaczającej niepewności co do możliwego rozwoju sytuacji. Również przedsiębiorcy, którzy w czasie pandemii borykać się muszą z wieloma obostrzeniami w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, często nie wiedzą, czy uda im się przetrwać ten czas globalnego kryzysu. W tego typu okolicznościach trudno jest określić, czy po opanowaniu epidemii uda się nadrobić straty i utrzymać na rynku, czy też konieczne okaże się ogłoszenie upadłości. Mając to na uwadze, ustawodawca wychodzi przedsiębiorcom naprzeciw, wprowadzając w ustawie z dnia 16 kwietnia 2020 roku o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 rozwiązanie, które ma dać im czas na rozważne określenie stanu ekonomicznego przedsiębiorstwa i jego perspektyw na dalsze funkcjonowanie.

Według artykułu 15zzra tzw. Tarczy antykryzysowej 2.0, jeżeli stan niewypłacalności powstał w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19, bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu – bieg 30-dniowego terminu rozpocznie się dopiero po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Artykuł ten odnosi się jednak tylko do dłużników, których niewypłacalność została spowodowana przez koronawirusa. Jeżeli podstawa do ogłoszenia upadłości powstała w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 domniemywa się, że przyczyną niewypłacalności rzeczywiście był koronawirus. To domniemanie dopuszcza jednak przeciwdowód, co oznacza, że jeśli istnieją silne przesłanki wskazujące na to, że bezpośrednich przyczyn stanu niewypłacalności dłużnika trzeba upatrywać w czynnikach niezależnych od pandemii, obowiązywać go będzie podstawowy, 30-dniowy termin na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości.

Ponadto, jeżeli dłużnik złoży wniosek o ogłoszenie upadłości przed upływem terminu określonego w Tarczy, wszystkie terminy, które określa się w zależności od daty zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, obliczane będą w taki sposób, jakby wspomniany wniosek został złożony w ostatni dzień terminu wyznaczonego przez Tarczę antykryzysową 2.0, tj. 30 dni po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Również to postanowienie ustawy stosuje się jednak tylko wobec dłużników, których niewypłacalność została spowodowana przez epidemię koronawirusa.

Podsumowując, podobnie jak w poprzednim artykule o upadłości w czasie pandemii wirusa SARS-CoV-2, w przypadku wystąpienia wątpliwości i pytań dotyczących sytuacji działalności gospodarczej, zalecamy w pierwszej kolejności przedstawienie sprawy doświadczonemu prawnikowi, co pozwoli na zapewnienie prawidłowości i sprawności postępowania. Każda ze spraw ma własne, zaindywidualizowane problemy których właściwe zdiagnozowanie pozwoli – w przypadku zaistnienia ustawowych przesłanek –  na przeprowadzenie sprawnego i efektywnego postępowania upadłościowego. Zaznaczam tylko, że ważne jest podjęcie działań niezwłocznie, pomimo wprowadzonego zawieszenia biegu terminów, które w sprawach upadłościowych są rygorystyczne, nie można pozwolić sobie na przeciąganie problemu, gdyż zarówno stan prawny, jak i sytuacja gospodarcza Państwa firmy może się zmienić z dnia na dzień.

Nicole Krupa – asystent prawny